ประสบการณ์ชีวิต

ทุกวันที่เราได้ไปทำงานแต่ละวันก็รู้สึกเหนื่อยล้าทุกทีที่ทำงานเพราะคนที่ทำงานด้วยกันมีน้อยมากในปัจจุบันทำให้เราทุกคนที่ทำงานด้วยกันทุกวันรู้สึกเหนื่อยล้ามาก บ้างบางทีก็รู้สึกไม่อยากจะไปทำงานด้วยซ้ำแต่ด้วยความตั้งใจจริงของทุกคนก็ทำให้เราสามารถผ่านมันไปได้ แต่บางทีการทำงานไปเรียนไปก็ทำให้เรารู้สึกเหนื่อยล้า บางทีก็ไม่อยากจะมาทำงานเลยและบางทีก็ไม่อยากจะเรียนเลยแต่ด้วยความที่เราต้องมีความพยายามในการตั้งใจที่จะเรียนและทำงาน เราจึงต้องทำให้ได้และทำให้สำเร็จ 

ประวัติส่วนตัว

ดิฉัน ชื่อนางสาวธิดารัตน์ เพ็ชรปานกัน เกิดวันที่ 17 พฤศจิกายน 2533 อายุตอนนี้ก็ประมาณ 21 ปี มีพี่น้องร่วมเกิดอยู่ 3 คน ข้าพเจ้าเป็นลูกคนโต ข้าพเจ้าเกิดที่จังหวัด ประจวบคีรีขันธ์ แต่มาเรียนที่สมุทรสาครที่นี่ตั้งแต่ ม.1 พอจบชั้น ม. 3 ข้าพเจ้าก็ได้ไปเรียนต่อที่เทคนิคสมุทรสาคร ต่อปวช. ได้ปีหนึ่ง ข้าพเจ้าก็คิดที่จะทำงานไปเรียนไป ตั้งแต่อยู่ปวช. ปี2 ข้าพเจ้าได้ทำงานที่เซเว่นซึ่งอยู่สาขา ราษฏร์บำรุงหงอนไก่ ที่ต้องทำงานไปเรียนไปก็เพราะ ตอนนั้นแม่ท้อง พ่อเลยต้องทำงานคนเดียว จึงคิดจะช่วยด้วยการเรียนไป ทำงานไป จนจบปวช ปี3 ข้าพเจ้าก็ได้ออกมาทำงานเต็มตัวและไม่ได้เรียนต่อ ข้าพเจ้าจึงได้ขึ้นตำแหน่งป็นผู้ช่วยผู้จัดการร้าน จากนั้นทำงานมาได้ปีกว่าเราก็มีความคิดที่อยากจะเรียนต่อ จึงหาที่ๆจะสมัครเรียนใหม่ที่ค่าเทอมถูกๆจึงเลือกมาเรียนต่อที่วิยาลัยชุมชนสมุทรสาครต่อจากนั้นข้าพเจ้าก็คิดที่จะเรียนที่นี่ให้จบเพื่ออยากเอาวุฒิที่ได้ไปเรียนต่อและนำไปปรับเพิ่มเงินเดือน และตอนนี้แม่ของข้าพเจ้าก็ได้เย็บผ้าอยู่ที่บ้านทำให้มีรายได้เพิ่มมากขึ้นทำให้เราได้เรียนต่อเพราะที่ไม่เรียนต่อเพราะไม่มีเงินเรียนต่อเท่านั้นเอง